NC
เซฮุนพูดแค่นั้นแล้วก็ก้มลงบดจูบกับปากเล็กอย่างคิดถึงรสหวานในโพรงปากนี้
คนที่ลังเลจะไม่ทำในตอนแรกก็เผยอปากให้อีกคนเข้ามาอย่าง่ายดายพร้อมทั้งค่อยๆวาดสองแขนโอบรอบคอแกร่งแล้วเหนี่ยวรั้งให้อีกคนแนบชิดกับตนมากขึ้น
เซฮุนพยายามจะไม่ทิ้งน้ำหนักตัวทั้งตัวทับลู่หานแต่เมื่อลู่หานเป็นฝ่ายรั้งเข้าหาเองก็กดน้ำหนักทับลู่หานและบดเบียดตัวเข้ากับร่างบาง
"อ..อื้อ~"
เสียงครางอื้อึงเริ่มดังขึ้นเมื่อเซฮุนเกี่ยวกระหวัดลิ้นของตัวเองเข้าหาลิ้นของลู่หานอย่างเอาแต่ใจ
มือหนาก็สอดเขาไปใต้เสื้อบางของลู่หานแล้วลูบไล้ผิวลื่นสนุกมือพลางคอยแกล้งไล้นิ้วผ่านยอดอกให้ลู่หานสะดุ้งเล่น
คนถูกแกล้งที่ถูกรุกรานด้วยลิ้นและโดยมือซนก็ใช้ฝ่ามือเรียวจิกลงกับไหล่กว้างอย่างเอาคืนจนเซฮุนครางเสียงต่ำออกมา
"อืมม.. จะเล่นเจ็บๆใช่ไหมเนี่ย"
"แล้วใครเริ่มก่อนละ"
ลู่หานพูดพลางส่งสายตาซุกซนไปให้เซฮุนก่อนจะเป็นฝ่ายยื่นหน้าขึ้นส่งลิ้นเล็กไปโลมเลียริมฝีปากของเซฮุน
คนโดนยั่วก็กระตุกยิ้มอย่างชอบใจแล้วใช้ลิ้นของตนออกมาสัมผัสกับลิ้นเล็กบ้าง
สองลิ้นนัวเนียกันนอกริมฝีปากก่อนจะทั้งคู่จะเริ่มดูดดุนลิ้นของอีกฝ่าย
ขณะที่ปากกำลังเล่นกันอย่างสนุกสนานมือของเซฮุนก็ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของลู่หานออกหมดทุกชิ้นเหลือเพียงผ้าพันแผลบางๆจนร่างเปลือยเปล่าบดเบียดกับคนข้างบนด้วยความหนาว
"เซฮุน~ หนาว~ อ..อ้ะ"
"เดี๋ยวได้หนาวจนเหงื่อออกแน่ครับ~"
"อ..อ๊า!"
เซฮุนย้ายปากของตนมายังแผ่นอกบางที่มีตุ่มไตสองข้างตั้งชูชันอย่างต้องการความกระสัน
ปากอุ่นครอบครองเม็ดบัวรสหวานเข้าไปพร้อมดูดดุดอย่างรุนแรงจนลู่หานสะท้านกายแอ่นอกขึ้นรับความกระสันเสียวอย่างเต็มที่
เม็ดบัวอีกข้างเซฮุนก็ไม่ได้ปล่อยให้ว่างเว้นแต่อย่างใด มือหนาบดคลึงไปมาจนเนินอกนั้นขึ้นรอยแดง
"อื้อ~ ซ..เซฮุน..อ้ะ..แรงอีกได้ไหม..อ๊ะ~"
"อะไรแรงครับ"
"อื้อออ~ ด..ดูดแรงๆสิ"
คำขอเอาแต่ใจร้องออกมาแบบไม่อาย
ทำให้เซฮุนยกยิ้มขึ้นแล้วทำตามคำร้องขอแบบเอาใจคนป่วย
ซึ่งก็ทำให้ลู่หานร้องระงมแต่ก็ต้องรีบปิดปากตัวเองเมื่อนึกขึ้นได้ว่าที่นี่เป็นโรงพยาบาลและคนไข้ห้องอื่นอาจจะได้ยินเอาได้
เซฮุนเห็นก็อยากแกล้งขึ้นมาจึงแกล้งกระทุ้งสะโพกตัวเองเข้าหาลู่หานทำเอาลู่หานแทบกลั้นเสียงไว้ไม่อยู่
"งื้อ! อย่าแกล้งสิ..อื้อ!"
คนข้างบนไม่ได้สนใจฟังและขยับสะโพกรัวๆจนลู่หานต้องกัดนิ้วตัวเองร้องครางระรัว
เซฮุนผู้ปลุกปั่นอารมณ์ขึ้นมาด้วยตัวเองก็เริ่มอึดอัดที่ช่วงล่างจึงหยุดแกล้งลู่หานแล้วหันมาถอดเสื้อผ้าให้ตัวเองจนเหลือแค่บ๊อกเซอร์สีแดงลายสก็อตแล้วโถมตัวเข้าไประหว่างขาเรียวที่ตั้งชันอยู่
"นอนยั่วหรอครับ~"
"งื้อ~ ไม่ได้ยั่วนะ
แค่อยากได้เซฮุน.."
"อยากได้ก็จัดให้ครับ~"
เซฮุนที่เปลี่ยนเป็นคนสุภาพยามเล่นบทรักกับลู่หานก็ก้มลงสร้างรอยรักไปตามผิวขาวและค่อยๆไล้ลงต่ำจนถึงส่วนอ่อนไหวของคนข้างล่าง
ปากหนาไม่รอช้าส่งไปครอบครองแท่งไอติมเล็กทั้งแท่งก่อนจะถอนออกมาอย่างรวดเร็วแล้วก้มลงไปใหม่
ทำซ้ำๆจนคนตัวเล็กสะท้านไปทั้งร่างและกลั้นเสียงครางอย่างอึดอัด
ขาเรียวบิดไปมาด้วยความเสียวซ่านจนเซฮุนต้องยกขาทั้งสองข้างมาพาดบ่าไว้
"อื้อ..อึก อ้ะ อ้ะ อ..อ๊าง! อื้อๆๆ!
ไม่ไหว..เซฮุน..อ้ะ! ไม่..ม อื้อ! ไม่ไหวแล้ว..อ๊า!!"
"อืม~ ขออีกนิดนะ"
รสอร่อยและความมัวเมาในแก่นกายเล็กทำให้เซฮุนไม่อยากละออกเลยสักนิด
ปลายลิ้นหนาก็กดสัมผัสลงที่ส่วนปลายจนลู่หานกระตุกเกร็งแต่ก็ยังสะกดกลั้นตัวเองไม่ให้ปลดปล่อยออกมาตามที่เซฮุนขอ
มือบางส่งมาบีบกดที่ไหล่ของเซฮุนเพื่อระบายความอึกอัดทำให้เซฮุนยกสองมือของตนมาสอดประสานกับมือบางไว้แน่นโดยที่คอก็ยังยกขยับรูดเข้าออกกับของอร่อยตรงหน้าอยู่
"อ๊า! อ๊า อ้ะ! อึก..ไม่ไหว..อื้อ!
แล้ว.. จริงๆเซฮุน..อ๊าง!"
ลู่หานร้อนอย่างนั้นแล้วก็กลั้นอารมณ์ไว้ไม่ไหวจึงปลดปล่อยความอึดอัดออกมาคาปากของเซฮุน
น้ำนมสีข้นขุ่นถูกเซฮุนกลืนกินไปไม่เหลือสักหยดก่อนเซฮุนจะถอนริมฝีปากออกมาและใช้ลิ้นเลียมุมปากอย่างอะเร็ดอร่อย
เซฮุนขยับตัวเข้าหาลู่หานจนแก่นกายที่พองโตของเซฮุนเสียดสีกับช่องทางสีหวานผ่านเนื้อผ้าบ๊อกเซอร์ของเซฮุนซึ่งก็เรียกเสียงครางของลู่หานออกมาได้
"อื้ออ~ อ..อึก
อย่า..ถูสิ..มัน..อื้อ!..อยากได้..อ้างง"
"ฮึฮึ แล้วอยากได้ไม่ดีหรอครับ~"
"อย่า..อื้อ..อย่าพึ่งได้สิ
ขอทำให้เซฮุนก่อน~ อ..อ้างง"
คนน่ารักยันตัวลุกขึ้นจากเตียงแล้วกระเถิบเข้าหาเซฮุน
เซฮุนที่นั่งคุกเข่ารอก็ช่วยกระเถิบเข้าหาลู่หานเพื่อทำตามใจคนน่ารักที่อยากจะช่วยเขาก่อน
ลู่หานนั่งชันเข่าและแยกออกให้เซฮุนขยับเข้ามาระหว่างกลางจนบ๊อกเซอร์สีแดงมาอยู่ตรงหน้า
ลู่หานค่อยๆใช้มือดึงบ๊อกเซอร์ตุงๆนั่นออกจนเผยให้เห็นความแข็งแรงกำยำที่ตั้งชันและแข็งขืน
ลู่หานไม่รอช้ายกมือขึ้นกอบกุมความใหญ่โตตรงหน้าก่อนจะรูดขึ้นลงอย่างเนิบนาบ
"อ่าห์~"
เสียงครางต่ำดังขึ้นอย่างพอใจทำให้ลู่หานออกแรงบีบจับให้มากขึ้นแล้วรูดรั้งถี่กว่าเดิม
ตากลมของลู่หานก็ช้อนมองดูคนข้างบนว่าพอใจรึเปล่าก็พบว่าเซฮุนหลับตาพริ้มแหงนหนาขึ้นร้องครางอย่างระบายอารมณ์
แต่เหมือนแค่มือบางของลู่หานจะยังไม่เพียงพอต่อความต้องการของเซฮุน
เซฮุนจึงใช้มือของตนรั้งใบหน้าของลู่หานให้เข้าหาแก่นกายของตน
ลู่หานที่รู้งานก็อ้าปากเล็กๆเข้าครอบครองแก่นกายใหญ่ไว้เต็มปาก
มือบางก็ยังขยับรูดรั้งส่วนโคนไปมา
ริมฝรปากก็ดูดดุนส่วนปลายจนเกิดเสียงดังจ๊วบจ๊าบทำให้เซฮุนแทบทนไม่ไหว
"อาา~ คนสวยสุดยอดไปเลยครับ~"
"อ..อื้อ~"
ลู่หานไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้เนื่องจากปากของตนคับแน่นไปด้วยแก่นกายพองโต
ปากเล็กค่อยๆขยับเข้าออกเท่าที่ทำได้แต่ปากทั้งปากก็ไม่สามารถครอบคลุมแก่นกายทั้งหมดเนื่องจากความใหญ่และยาวที่ไม่พอดีกับปากเล็กของลู่หาน
รสอร่อยจากแท่งร้อนทำให้ลู่หานรูดรั้งไปมากอย่างมัวเมาก่อนจะผละออกมาแล้วใช้ลิ้นเล็กโลมเลียไปทั่ว
มือบางยังคงจับแก่นกายไว้ทั้งสองมือคอยจับมันให้เข้าที่เช้าทางกับปาก
ลิ้นสีชมพูน่ารักกดสัมผัสหนักๆไล้ตั้งแต่โคนไปถึงปลายสร้างความเกร็งเสียวให้เซฮุนจนเส้นเลือดขึ้น
เสียงครางต่ำยังคงดังไปพร้อมกับสัมผัสของที่ลู่หานมอบให้
ซึ่งท่าทางพอใจและชื่นชอบของเซฮุนก็ทำให้ลู่หานยิ้มอย่างหวานและเร่งสัมผัสหนักๆให้เร็วขึ้นเพื่อให้เซฮุนถึงจุดหมายบ้าง
ปากเล็กก้มลงครอบครองแก่นกายใหญ่อีกครั้งพร้อมทั้งรูดรั้งดูดดุนอย่างรุนแรงและรวดเร็ว
ความถี่รัวและหนักแน่นทำให้เซฮุนสติแตกบ้าคลั่งในสัมผัสของลู่หานจึงดันตัวลู่หานให้นอนราบกับเตียงแล้วเป็นฝ่ายขยับสะโพกเข้าหาปากของลู่หานแทน
"อ..อ่าห์~ นายทำฉันจะไม่ไหวแล้วลู่หาน"
"อื้อ! อื้อ! อ..อึก..งื้อ!!"
ปากบางไม่สามารถพูดอะไรทำเพียงแต่ร้องอื้ออึงในลำคอกับแรงกระแทกของเซฮุน
ความใหญ่โตที่พุ่งขยับเข้าออกรัวๆในปากลู่หานทำเอาแทบสำลักแต่ก็รู้สึกดีไปในเวลาเดียวกัน
ยิ่งรู้ว่าเซฮุนกำลังคลั่งในอารมณ์อยากก็ยิ่งทำให้เซฮุนคลั่งมากขึ้นด้วยการดูดแรงๆทุกจังหวะที่แก่นกายใหญ่เข้ามาอยู่ปาก
"อื้อ!!!"
น้ำรักจำนวนมากพุ่งเข้าเต็มริมฝีปากลู่หานจนกลืนในรอบเดียวไม่หมด
เซฮุนกดแก่นกายแช่ค้างไว้และปลดปล่อยออกมาหมดทำให้ลู่หานต้องกลืนลงคอไปหลายอึก
เซฮุนขยับต่ออีกนิดเพื่อรีดความอึดอัดออกให้หมดเตรียมตัวสำหรับรอบใหม่ที่กำลังจะมาจนเมื่อแน่ใจว่าลู่หานกลืนลงไปหมดแล้วก็ถอนออกมา
"งื้อออ เยอะจัง~"
"นายคงไม่ต้องกินน้ำไปอีกหลายวันเลยหละ~ ฮึฮึ"
เซฮุนพูดแล้วก็ถอยหลังลงมาก่อนจะก้มลงดูดปากแดงๆที่บวมเจ่อของลู่หาน
ลิ้นหนาเกี่ยวลิ้นเล็กไปมาแล้วดูดดึงลิ้นเล็กด้วยริมฝีปาก
ในขณะเดียวกันเซฮุนก็จับฝ่ามือของลู่หานให้มาจับไว้ที่แก่นกายของตนก่อนจะจับมือลู่หานให้รูดรั้งไปตามความยาวเตรียมเริ่มบทรักรอบใหม่
เมื่อลู่เริ่มขยับมือด้วยตัวเองเซฮุนย้ายมือตัวเองมารูดรั้งให้ลู่หานบ้าง
ปากก็ยังนัวเนียดูดดุนกันเสียงดังจ๊วบจ๊าบพร้อมครางระงมในลำคอจอเซฮุนเริ่มอยากเข้าไปในตัวลู่หาน
"กัดฟันหน่อยนะครับคนดี~"
พูดจบเซฮุนก็กดส่วนปลายของตัวเองลงกับช่องทางอุ่น
ความปวดหนึบคลืบคลานเข้าหาทั้งคู่จนต่างประสานมือกันแน่น
ช่องทางที่ไม่ได้เบิกทางก่อนคับแน่นจนเซฮุนครางต่ำในลำคอส่วนลู่หานก็นิ่วหน้ากับความปวดแต่ก็กัดฟันทนและพยายามเกร็งน้อยที่สุด
"ซี๊ดด..แน่นโว้ย~"
"ซ..เซฮุนต่างหาก..ใหญ่เอง..อึกอื้ออ~"
ต่างคนต่างโทษกันแต่เซฮุนก็ดันตัวเข้าไปเรื่อยๆถึงแม้จะปวดหนึบแต่ก็กระสันถึงใจ
ลู่หานยกสองแขนขึ้นโอบแผ่นหลังกว้างและดึงรั้งให้เซฮุนเบียดกายแนบชิดกับตน
เสียงครางของลู่หานและลมหายใจคลอเคลียอยู่ที่ใบหูของเซฮุนซึ่งยิ่งกระตุ้นอารมณ์โหยหาของเซฮุนให้มากขึ้นจนเซฮุนดันแก่นกายเข้าไปทีเดียวจนสุด
"อื้อ! อ..ฮึก..ฮ..อือ"
ความเจ็บแล่นจากด้านล่างขึ้นมาอย่างรวดเร็วจนลู่หานกัดริมฝีปากตัวเองและปล่อยหยดน้ำตาออกมา
เซฮุนแช่แก่นกายค่างไว้อย่างนั้นและซุกไซร้คอเนียนเพื่อผ่อนคลายลู่หาน
ลิ้นหนาค่อยๆไล้เลียจากคอขาวขึ้นมาที่หลังใบหูจนลู่หานเอียงหน้าหนีด้วยความเสียว
ริมฝีปากหนางับเข้าที่ติ่งหูนิ่มและดูดเล่นจนลู่หานส่ายสบัดหน้าอย่างเสียวซ่านร้องครางออกมาไม่เป็นภาษา
"อ้างงง~! อึก! ซ..เซฮุนน อื้งงง อื้อ! ขยับเลย.."
"ไม่เจ็บแล้วหรอ.."
"จ..เจ็บ..แต่อยากเสียว..อ้างง!!"
จบคำอนุมัติของลู่หานเซฮุนก็ถอนกายออกมาเกือบสุดและกระแทกเข้าไปใหม่จนลู่หานตัวโยนและจิกเล็บลงกับแผ่นหลังกว้าง
เซฮุนขยับตัวเข้าออกเร็วๆต้านแรงตอดรัดจากลู่หานซึ่งก็ทำเอาเซฮุนซี๊ดปากด้วยความกระสัน
เตียงทั้งเตียงขยับเขยื่อนอยู่ไม่นิ่งจากแรงกระแทกของเซฮุนซึ่งลู่หานก็แทบกั้นเสียงร้องไว้ไม่อยู่
"อ้า! อ๊า! อื้อๆๆ อึก! ซ..เซฮุน
อ๊า..ส..เสียวไป..อ้างงง..มัน.."
"ซี๊ดด..ลู่หานน ขอเหอะ อ่าา
ไม่ไหวแล้ว"
"ต..แต่ อื้อ! อ..อ้ะ อ๊าา
มัน..เสียงดัง..อื้ออ!"
ความเสียงดังที่ลู่หานก็อยากจะห้ามไว้แต่ห้ามไม่ได้เลยทำให้ต้องร้องบอกให้เซฮุนลดแรงลง
เซฮุนที่ตอนนี้อารมณ์อยู่เหนือทุกสิ่งจึงทำแค่รั้งใบหน้าของลู่หานให้กัดใหล่ของตนเอาไว้และขยับสะโพเข้าออกต่อ
ฟันสวยขบลงกับไหล่กว้างเพื่อระบายความกระสัน ยิ่งเซฮุนอารมณ์พุ่งขึ้นสูงแก่นกายใหญ่ก็ยิ่งเข้ามาลึกขึ้นเรื่อยๆจนเซฮุนกระแทกเข้ากับจุดกระสันของลู่หานอย่างจัง
"อื้อ~!!"
"อ่าห์~"
เสียงครางอย่างสุขสมของทั้งคู่ดังทับซ้อนกัน
ลู่หานแทบถึงฝั่งฝันเพียงแค่เซฮุนกระแทกกายลึกเข้ามา
สองร่างเร่งเร้าอารมณ์กันไปมาจนเซฮุนเข้าสู่โค้งสุดท้าย
มือหนากกกอดลู่หานไว้แน่นเช่นเดียวกับลู่หานที่กอดรัดเซฮุนไว้ แรงเสียดสีที่ช่องทางด้านหลังเพิ่มจังหวะอย่างถี่รัวจนลู่หานร้องออกมาอย่างติดขัด
ความเสียวซ่านเพิ่มพูนจนถึงขีดสุดที่เกินกว่าลู่หานจะเปล่งเสียงร้องออกมาได้
เสียงคำรามต่ำของเซฮุนบ่งบอกได้ดีว่าสวรรค์อยู่เพียงเอื้อม
"อ๊างงง~!!"
"อ่าา~"
น้ำรักสีขุ่นพุ่งเข้าภายในตัวของลู่หานจนอัดแน่นและเอ่อล้นออกมานอกช่องทาง
แก่นกายใหญ่กระตุกซ้ำหลายรอบเพื่อปลดปล่อยออกมาซึ่งก็ทำเอาพื้นเตียงเลอะไปด้วยน้ำสีขุ่นนี้
ปากบางของลู่หานละออกมาจากไหล่กว้างแล้วก็นอนทิ้งกายแผ่ราบกับเตียงด้วยความเหนื่อย
กอบโกยอากาศเข้าทางปากจนแผ่นอกกระเพื่อมขึ้นลงหนักๆเช่นเดียวกับเซฮุนที่หอบหายใจเสียงดังและมีเม็ดเหงื่อท่วมตัว
"เฮ้อ.. เฮ้อ.. ไปอาบน้ำกันเถอะ"
"อื้อ"
เซฮุนลุกขึ้นแล้วอุ้มลู่หานเข้าห้องน้ำเพื่อชำระร่างกาย
แม้ทั้งคู่จะเหนื่อยอ่อนและรู้สึกตัวเบาไร้เรี่ยวแรงหลังจากปลดปล่อยแต่ทั้งคู่ก็ยังคงยิ้มให้กันได้
เสียงบอกรักเบาๆดังขึ้นภายในห้องน้ำเล็กๆของโรงพยาบาล สองร่างต่างยกฝ่ามือทำความสะอาดให้อีกคนซึ่งลู่หานที่กำลังจะหมดแรงก็หลับตาลงคาอ้อมกอดของเซฮุน
ร่างสูงยกยิ้มกับคนตัวเล็กที่หลับไปแล้วเช็ดตัวให้อย่างเบามือพร้อมทั้งสวมชุดเดิมของโรงพยาบาลให้
แขนแข็งแรงอุ้มคนรักของตนกลับมาที่เตียงและดึงผ้าห่มที่เลอะออกก่อนจะนำผ้าห่มที่เป็นของตัวเองมาห่มให้
ยังมีต่อ!! กลับไปเม้นและติดตามต่อได้ที่ http://my.dek-d.com/tonwan-kihae/writer/view.php?id=1105060
