“อึก!”
แบคฮยอนพูดจบก็ฉวยจูบจุดสีเข้มบนหน้าอกกว้างนั้นแรงๆ
เล่นเอาชานยอลตัวกระตุกและกอดรัดเอวบางเอาไว้
ในใจนึกสงสัยว่าตั้งใจเรียนนั้นไม่ดีตรงไหนแต่ไม่ทันได้ท้วงอะไรคุณครูคนสวยก็ลงโทษเขาอย่างหนักหน่วง
นอกจากดูดเสียงดังแล้วยังแอบกัดงับจนชานยอลเจ็บแปร๊บๆแต่ก็ทำได้แค่กัดฟันส่งเสียงครางต่ำ
“อื้มมห์..”
จ๊วบ!
เสียงนั้นเกิดขึ้นเมื่อแบคฮยอนย้ายริมฝีปากมายังหน้าอกอีกฝั่งของชานยอลก่อนจะดูดมันเมามัน
ย้ำๆซ้ำๆจนชานยอลเกร็งไปหมดแต่ก็ยังเผลอเอนกายพิงกับโซฟาเพื่อให้แบคฮยอนจัดการได้ถนัดขึ้น
สัมผัสเสียวๆและชื้นแฉะบนหน้าอกนั้นรู้สึกดีไม่น้อย แม้จะมีเจ็บบ้างแต่กลับปลุกอารมณ์ดิบของชานยอลได้
ชานยอลได้แต่เงยหน้าขึ้นหลับตาแน่นและเม้มปากส่งเสียงระบาย
ทว่าเมื่อรู้สึกได้ถึงความชื้นที่ปัดขึ้นลงบนหน้าอกก็ต้องก้มหน้ามาดู
พบว่าแบคฮยอนกำลังผงกหัวขึ้นลงพร้อมกับแลบลิ้นเลียยอดอกของเขา
มากกว่าสัมผัสที่รู้สึกก็เป็นภาพราวกับแมวตัวแสบที่ดื่มเอาน้ำนมอย่างหิวโหย
ทั้งหมดนั้นเรียกความรู้สึกของชานยอลให้ลุกฮือขึ้นเต็มตื่น
“อ๊ะ!”
แบคฮยอนร้องตกใจเมื่อจู่ๆชานยอลก็เชยใบหน้าตนขึ้นไปบดจูบ
มือหนาก็เลื่อนลงมาจับชายเสื้อยืดแล้วถอดออกไปอย่างรวดเร็ว
ก่อนจะทำเช่นเดียวกับที่แบคฮยอนทำคือดูดกินตุ่มไตสีหวานบนแผ่นอกขาว
เรียกได้ว่าตามรอยแบคฮยอนไม่ต่างกับยามที่แบคฮยอนสอนบทเรียนสีน้ำสักนิด
“อ๊า! ฮ..อย่างนั้นล่ะ อื้อ!”
“อื้มม”
“เก่งมากชานยอลอ่า อ๊า~”
เสียงหวานครางบอกพร้อมกับสองผ่ามือที่ขยุ้มกลุ่มผมสีเข้มด้วยความพอใจ
ภูมิใจในชานยอลที่เก็บครบทุกสิ่งที่ตนเองทำให้แล้วมากระทำกลับ
สร้างความเสียวซ่านไปทั่วอกของแบคฮยอนจนต้องหลับตาคราง
ปล่อยให้ชานยอลละเลงลิ้นและบดริมฝีปากไปทั่วจนสมใจ
เมื่อหน้าอกบางนั้นเต็มไปด้วยรอยแดงและความชื้นชานยอลก็ค่อยๆไล่มาที่ลำคอขาว
ทำรอยเต็มที่โดยไร้ข้อทักท้วงจากแบคฮยอน เลื้อยขึ้นมาประกบปากจูบกับคนที่กอดเขาแน่นเช่นเดียวกับที่เขารัดเอวบางเข้าหาตัวจนอะไรๆสัมผัสกันไปหมด
“อื้อ~ ชานยอลอ่า~”
“ครับ” ชานยอลตอบรับเมื่อแบคฮยอนเลื่อนสองมือมาประคองใบหน้าเขาให้สบกับดวงตาฉ่ำน้ำที่ปรือมองมา
เอ่ยเสียงพร่าชิดใกล้จนริมฝีปากเสียดสีกันไปมา
“อยากทบทวนที่พี่สอนไปวันนี้ไหมล่ะ”
“ยังไงครับ..”
“ฮ่ะๆ~ เริ่มจากอันสุดท้ายก่อนละกัน จำได้ไหมพี่สอนว่าอะไร~”
แบคฮยอนเอ่ยแล้วค่อยๆผละออกเชื่องช้าจนชานยอลที่ไม่อยากผละไปไหนขยับตาม
แต่แบคฮยอนก็เอนตัวออกแล้วเอี้ยวตัวไปยังโต๊ะที่มีอุปกรณ์วางอยู่
ริมฝีปากบางกรีดยิ้มชอบใจแล้วหยิบเอาพู่กันกลมเบอร์12ที่สะอาดดีออกมา
“..แห้งบนแห้ง..ครับ”
“อื้ม~ เก่งมาก~”
ชานยอลหายใจติดขัดไปทันทีเมื่อแบคฮยอนใช้ปลายพู่กันนุ่มนั้นลากไปตามโครงหน้าของเขาตั้งแต่หางคิ้วจนถึงปลายคาง
สัมผัสแผ่วเบาและนุ่มนวลของมันสยิวไม่น้อยยิ่งเมื่อคนทำยิ้มยั่วยวนกันแบบนั้น
ทว่าขณะที่ชานยอลกำลังเคลิ้มไปกับขนแปรงสีอ่อนนั้นแบคฮยอนก็ผุดลุกขึ้นแล้วย้ายตัวเองไปนั่งลงบนโซฟาจนชานยอลรีบหมุนตัวตาม
ทันเห็นภาพปากฉ่ำนั้นคาบพู่กันเอาไว้ก่อนจะส่งสองมือมาเกี่ยวเอาชั้นในออกไปจากสะโพก
ชานยอลกลืนน้ำลายลงคอหลายอึกและสูดหายใจเข้าลึกๆ
ทนมองภาพยั่วยวนนั้นจนแบคฮยอนเปลือยเปล่าทั้งตัว
ขาเรียวขาวน่าสัมผัสก็ค่อยๆแยกออกจากกันให้ชานยอลขยับเข้าไประหว่างกลางโดยอัตโนมัติ
“อ้ะๆ.. แห้งบนแห้งนะอย่าลืมสิ~”
แบคฮยอนรีบเอ่ยขัดเมื่อชานยอลจ้องมองส่วนสำคัญด้านหลังของตนไม่วางตา
ซึ่งเมื่อชานยอลได้ยินแบบนั้นก็กลืนน้ำลายอีกครั้ง
กระพริบตาปริบๆพร้อมกับเม้มริมฝีปากของตนเองอย่างหักห้ามใจ กระทั่งแบคฮยอนเลื่อนพู่กันลงมายังช่องทางของตนเอง
ชานยอลก็ตาโตมองมันด้วยเลือดที่ไหลพล่านไปทั้งกายจนหน้าแดง
“ทำแบบนี้นะ..อื๊อ”
แบคฮยอนกัดปากครางเมื่อส่วนแข็งของก้นพู่กันสัมผัสกับช่องทางที่ยังคงแห้งสะอาดเช่นเดียวกับพู่กันนั้น
มือบางค่อยๆกดมันเข้าไปตามส่วนบุ๋มย่นนั้นจนหางพู่กันหายไปเรื่อยๆทีละนิด
ชานยอลที่จ้องมองตาไม่กระพริบก็รู้สึกหื่นอย่างที่ไม่เคยเป็นกับภาพการกระทำที่แสนเรียกเลือด
“อ๊า.. อ๊ะ.. อื้ออ ชานยอลอ่า..”
“พ..พี่แบคครับ”
“อ..อื๊อ ลองทำดูสิ อ๊ะ!”
ไม่รอให้พูดจบชานยอลก็คว้าหมับที่พู่กันทั้งที่มือของแบคฮยอนยังจับอยู่
ก่อนมือกว้างจะบังคับให้พู่กันนั้นขยับเข้าออก
ซึ่งความเร็วที่เพิ่มขึ้นเพราะอารมณ์ของชานยอลก็ทำให้แบคฮยอนร้องครวญเสียงสูง
ยิ่งผนังช่องทางยังคงแห้งสนิทก็ยิ่งเรียกความสยิวยามเนื้อไม้ของด้ามพู่กันเรียวกลมขยับไปมา
“อ๊า! ชานยอลอ่า อะ..ล..ลึกอีกนิด”
แบคฮยอนร้องว่าก่อนจะปล่อยพู่กันนั้นให้ชานยอลจัดการเอง
ย้ายสองมือมากดใบหน้าของชานยอลให้เข้าใกล้ช่องทางของตน
ส่วนชานยอลก็เชื่อฟังแบคฮยอนสุดๆ ขยับพู่กันเข้าออกลึกเข้าไปเรื่อยๆทั้งยังดันพู่กันให้ดุนกับผนังด้านบนเพื่อหาจุดเร้าสัมผัสของแบคฮยอน
“อ๊ะ!! อ๊า! ช..ชานยอล! อื๊อ!!!”
ดวงตาของชานยอลพร่างพราวทันทีเมื่อค้นพบมัน
มือหนาจึงเร่งขยับซ้ำที่เดิม จี้จุดจนแบคฮยอนจิกเล็บเท้าเกร็ง
สะโพกลอยขึ้นจากโซฟาทั้งยังย้ายสองมือไปข่วนเบาะพิงของโซฟา
ด้วยเพราะความแข็งของพู่กันและการบังคับด้วยมือทำให้ทุกอย่างเป็นไปดั่งต้องการ
ตรงจุดตรงประเด็นเสียจนแบคฮยอนปริ่มในอารมณ์
อาการดิ้นเร่านั้นมาพร้อมกับเสียงครางแหลมดัง
บ่งบอกการกระตุ้นที่ถึงจิตถึงใจจนแบคฮยอนแทบแตะเพดานอารมณ์ ชานยอลเองก็เห็นว่าส่วนสำคัญอีกส่วนของแบคฮยอนสั่นกระตุกและเจ่อนองน้ำจึงตัดสินใจยื่นหน้าเข้าไปช่วยเหลือด้วยริมฝีปาก
“อ๊า!! อ๊า! อื๊อๆๆ!!”
แบคฮยอนที่ถูกจู่โจมทั้งหน้าทั้งหลังพร้อมๆกันก็สติกระเจิดกระเจิง
ดวงตาพล่าเลือนไปหมดจนต้องหลับตาเชิดหน้า ปลายแหลมมนของพู่กันที่กระทุ้งเข้ามาโดนปุ่มกระสันเล่นเอาแบคฮยอนเกร็งไปทั้งร่างและอยู่ไม่สุข
ชานยอลที่เข้าใจดีว่ายิ่งโดนยิ่งเสียวแค่ไหนก็ขยับมือเร็วๆพร้อมทั้งดูดเอาแท่งเนื้อหวานจนแบคฮยอนทนไม่ไหว
“อ๊าาา!!”
น้ำแรกของแบคฮยอนทะลักเข้าโพรงปากของชานยอลก่อนจะลงคอนั้นไปทั้งหมด
ชานยอลถึงค่อยๆรูดริมฝีปากออกมาโดยไม่วายดูดปลายน่ารักนั้นก่อนผละ
พู่กันที่ยังคาช่องนั้นอยู่ก็ค่อยๆเลื่อนออกมาแบบชื้นหน่อยๆ
“เฮ้อ.. เฮ้อ.. ชานยอลของพี่..เก่งที่สุดเลย”
“ต่อไปเปียกบนแห้งครับ”
“ฮ่ะๆๆ~ รออยู่เลยสินะ อื้ออ”
ชานยอลที่กระชุ่มกระชวยจนไม่รู้จะกระชุ่มกระชวยอย่างไรยืดตัวขึ้นประกบริมฝีปากแดงๆจากการกัดเอาไว้นั้น
ดูดมันแรงๆดั่งใจอยากแล้วผละออกมาเพียงนิดเพื่อเอ่ยพูด
“เปลี่ยนพู่กันนะครับ”
“คิกคิก~ อยากใช้อันไหนล่ะ”
แบคฮยอนถามเสียงสนุกก่อนที่ชานยอลจะยิ้มตามแล้วโยนพู่กันในมือทิ้งไป
เปลี่ยนเป็นลุกขึ้นยืนแล้วปลดเข็มขัดนักเรียนออกตามด้วยกางเกง
สลัดท่อนล่างทิ้งไปพร้อมด้วยเสื้อเชิ้ตที่ปลดกระดุมไว้แล้ว เมื่อไร้อุปสรรคต่อบทเรียนนี้ชานยอลก็ใช้มืออ้าเรียวขาขาวออก
คุกเข่าลงบนโซฟาแล้วแทรกกลางระหว่างหว่างขานั้น
สิ่งตื่นตัวที่อยู่ระดับสายตาของแบคฮยอนก็ตอบคำถามได้ดีว่าเปลี่ยนพู่กันเป็นอันไหน
รอยยิ้มของแบคฮยอนผุดขึ้นพร้อมช้อนตามองเด็กตัวโตที่ก็มองลงมากรุ้มกริ่ม
ก่อนที่คนตัวเล็กกว่าจะยืดตัวเข้าหาเพื่อทำการจุ่มพู่กันให้ชุ่มสมใจ
“ฮื้มมมมมมมห์”
ชานยอลถอนหายใจยาวเสียงดังเมื่อความอุ่นชื้นจากริมฝีปากเล็กสัมผัสเข้ากับศูนย์รวมอารมณ์
ปากอิ่มอันแสนช่ำชองทำหน้าที่ของมันได้ดีเริ่มจากอมไว้ทีละนิด มากขึ้น และมากขึ้นเรื่อยๆ
แบคฮยอนค่อยๆกระชับริมฝีปากเข้าหาปลายมนที่ใหญ่กว่าปลายของพู่กันเมื่อครู่หลายเท่า
อีกทั้งยังมีความนุ่มเนื้อและอุณหภูมิร้อนกว่ามาก ที่สำคัญคือมีรสชาติถูกลิ้นเหลือเกิน
จากปลายค่อยๆขยับเข้าลึกขึ้นอย่างเชื่องช้าเท่าที่แบคฮยอนจะทำได้
แต่ก็ไม่สุดเสียทีเดียวด้วยความยาวที่มากเกินไป
แบคฮยอนจึงถอนออกเพียงเท่านั้นแล้วขยับรูดเข้าไปใหม่ ชะโลมแท่งเนื้อนั้นให้ชุ่มฉ่ำ
มือบางก็ช่วยจับในส่วนที่เข้าไม่ถึงแล้วหมุนนวดมันเรียกเสียงครางงึมงำของเจ้าของได้อย่างดี
“ซี๊ดดด..อ่าห์”
“อื้ม~”
เมื่อการเริ่มต้นอุ่นเครื่องชานยอลเรียบร้อย
แบคฮยอนก็ค่อยๆเพิ่มความเร็วของการขยับขึ้น
ใบหน้าหวานเลื่อนเข้าเลื่อนออกอยู่อย่างนั้นไม่มีหยุดหรือผละออก
ชานยอลก็ได้แต่ขมวดคิ้วหอบหายใจ ฝ่ามือก็วางอยู่ที่ท้ายทอยเล็ก
ออกแรงบ้างเล็กน้อยตามความอยาก
แม้จะอยากให้ปากของแบคฮยอนอมให้สุดแต่ก็เข้าใจดีว่าคงทำได้ยาก ถึงอย่างนั้นที่แบคฮยอนดูดเข้าดูดออกอยู่ตอนนี้ก็ทำเขาเกร็งกำหนัดจนอัดอั้นไปหมด
หนักเข้าก็ไม่ใช่แค่มือของชานยอลที่ออกแรงแต่สะโพกของชานยอลก็เริ่มจะขยับด้วย
เรียกสายตาชอบใจแทนรอยยิ้มของแบคฮยอนได้อย่างดี ซึ่งชานยอลไม่ได้เห็นมันเพราะหลับตารับสัมผัสอยู่
แบคฮยอนที่เห็นว่าชานยอลช่วยตัวเองเสียถึงใจเมื่อครู่จึงตอบแทนด้วยการดูดแรงๆที่ปลายเมื่อปากเลื่อนออกมาถึง
“อึก!..อะ..อืมม”
“..อื้ม น่าจะเปียกพอแล้วเนอะ~”
“ซี๊ดดดดด ค..ครับ”
ชานยอลไม่อาจคลายปมคิ้วได้เลยเมื่อแบคฮยอนผละหน้าออกจนน้ำเชื่อมเยิ้มติดออกมาแสดงถึงความเปียก
หลังจากนั้นมือบางที่นวดส่วนโคนอยู่ตลอดก็ยังขยับรูดรั้งเร็วๆไม่เว้นช่วงให้ว่างพัก
นั่นแทบทำชานยอลทนไม่ไหวจนรีบนั่งลงบนส้นเท้าและแยกขาตัวเองออกอีกเพื่อขยับเข้าใกล้แบคฮยอนมากขึ้น
มือแกร่งจับต้นขาวให้วางเกยมาบนตักของตนก่อนจะจ่อปลายมนของแก่นกายตนเองเข้าที่ช่องทางของแบคฮยอน
มองช่องทางที่ภายนอกแห้งสนิทนั้นอย่างหื่นกามแล้วดันตัวเองเข้าไปเผชิญความอุ่นแน่นด้านใน
“อ่าห์~”
“อะ..อื๊ออออ”
แบคฮยอนหลับตาแน่นกับความแข็งแรงที่แทรกตัวทะลวงผนังนุ่มแน่นของตนเข้ามา
มันเข้ามาเรื่อยๆไม่มีหยุดชะงักจนแบคฮยอนใจหายวาบกับความอัดแน่นด้านหลัง
ทว่าก็เป็นสัมผัสที่ดีเหลือเกินยามถูกเติมเต็มเช่นนี้ไม่ว่ามันจะปวดหนึบแค่ไหนก็ตาม
“อ๊ะ!!”
“อ..อ่าาาห์ อื้มมม พี่แบคครับ~”
ชานยอลผู้ตั้งใจเรียนคนเดิมยังคงอยู่ตรงนี้
จะเพิ่มเติมคงเป็นส่งเสียงออกมาทุกระยะทั้งยังขยับร่างกายหนักๆแทนการอยู่นิ่ง
บทเรียนเปียกบนแห้งเริ่มขึ้นสมใจอยากทั้งคู่ซึ่งชานยอลที่สะสมอารมณ์ไว้ตั้งแต่ยังไม่ขึ้นมาบนโซฟาก็เริ่มใส่แบคฮยอนไม่ยั้ง
พยายามทำให้ดีกว่าพู่กันเล็กๆเมื่อครู่
ซึ่งคนที่บอกได้คงเป็นแบคฮยอนที่ร้องครางไม่ขาดปากเพราะแรงกระแทกที่มากขึ้นและเร็วขึ้นเรื่อยๆ
ยิ่งผ่านกิจกรรมเช่นนี้มากี่ครั้งกี่คืนชานยอลก็ยิ่งคล่องแคล่วและเรียนรู้วิธีจะทำให้แบคฮยอนดิ้นเร่าหรือร้องครางกระเส่า
และในครั้งนี้ที่ชานยอลผ่านการค้นหาจุดเร้าสัมผัสมาแล้วก็ยิ่งง่ายที่จะหาได้อีกครั้งแถมสิ่งที่เข้าไปสัมผัสนั้นขนาดต่างจากเดิมมากนัก
“อ๊า!!”
“น..นี่ใช่ไหมครับ..อึกห์”
“ต..ตรงนั้นแหละ! อื๊อๆๆ! อีกนะชานยอล.. ขออีก
อื้อ!!”
“อื้มห์”
นักเรียนตัวโตว่านอนสอนง่ายสุดๆโดยการขยับสะโพกเน้นที่จุดเดิมจนแบคฮยอนตัวโยน
ชานยอลจึงต้องดันแบคฮยอนให้เอนกายติดกับโซฟาแล้วตนเองตามคร่อม ประสานมือของตนเข้ากับสองมือเรียวนั้น
ล็อกตัวแบคฮยอนเอาไว้เพื่อที่จะได้รับแรงกระทำเต็มๆ
“อ๊าาาาา!!”
“..อึก”
“อ๊ะ! อ๊ะๆ! อ๊ะ! อ๊า!”
สะโพกของชานยอลเอาจริงเอาจังหลังจากนั้นจนแบคฮยอนส่ายหน้าไปมากับความเสียวที่แล่นพล่านทั่วกาย
จุดที่เสียวที่สุดถูกกดกระแทกย้ำๆจนแบคฮยอนหัวสมองสว่างจ้าและว่างเปล่า
ได้แต่ครางออกมาดังลั่นบอกความเสียวซ่านที่สัมผัสถี่ๆ
ชานยอลเองก็หน้ามืดตามัวไปแล้วกับความรัดแน่น นอกจากพู่กันที่ขนาดไม่แม้จะเท่านิ้วแล้วก็ไร้สิ่งใดเบิกเส้นทางนี้มาก่อน
และเพราะแบคฮยอนดูจะชอบใจเหลือเกินที่มันไม่ได้ถูกขยายทางไว้ให้เขาเข้าไปทั้งอย่างนั้น
ชานยอลจึงได้ใจที่จะกระหน่ำแทรกกายเข้าไปรัวแรง กระทุ้งเอาผนังด้านบนของแบคฮยอนที่เรียกได้ว่าเพียงสะกิดก็แทบจะสำเร็จรักหากแบคฮยอนไม่อดกลั้นไว้เพื่อเสพความเสียวซ่านนี้
“อื๊อๆๆ!! ชานยอลพี่..อ๊ะ!!”
“ซี๊ดดดดดดด ฮึ่มมห์ อีกนิดครับ..”
“อ๊าอ๊าอ๊า!!”
“ข..ขอผม..อีกนิด อ่าห์”
ชานยอลร้องบอกอย่างเอาแต่ใจเมื่อตนต้องการอีกเพียงนิดจริงๆ
ในตอนนี้แรงรัดแน่นที่บีบเข้ามานั้นมีมากจนเริ่มจะรีดน้ำแรกของชานยอลออกมาได้แล้ว
มันปริ่มจนช่วยหล่อเลื่อนในการขยับสะดวกรวดเร็วขึ้น
ลำบากแบคฮยอนให้เกร็งไปทั้งตัวกับศึกนั้นอีกครั้ง
ซุ่มเสียงเปล่งแล้วเปล่งอีกกับความเสียวที่มากล้นกระทั่งคนตัวเล็กเป็นฝ่ายสำลักความเสียวออกมาเสียก่อน
“อ๊าาาาา!!!”
“อื้มมห์!”
ชานยอลยิ่งเครียดหนักเมื่อยามที่แบคฮยอนเกร็งตัวสุดฤทธิ์ยามที่ปลดปล่อยจนชานยอลได้รับผลกระทบเต็มๆ
เร่งกระแทกอีกเพียงไม่กี่นาทีก็ปลดปล่อยอารมณ์เข้าหาแบคฮยอนที่ไม่อาจหยุดร้องครางได้แม้จะถึงปลายทางแล้วก็ตาม
“อ๊า!!”
“อึกห์!!!”
เสียงทุ้มต่ำที่กระตุกยามปล่อยปล่อยนั้นดังขึ้นข้างหูของแบคฮยอน
บทเรียนเปียกบนแห้งจบลงอีกครั้งโดยช่องทางที่เคยแห้งตอนนี้เปียกชุ่ม
ชานยอลพักหายใจเล็กน้อยก่อนจะดันตัวเองขึ้นมาสบตากับแบคฮยอนที่ระทวยไปทั้งตัวทั้งใจ
หากแต่ความหรรษาไม่อาจจบลงได้เมื่อแบคฮยอนรั้งลำคอของชานยอลให้ลงมาบดขยี้ริมฝีปากด้วยกัน
สองลิ้นพันเกี่ยวกันและกันผ่านโพรงปากที่เชื่อมติด
ก่อนจะแข่งกันดูดอีกฝ่ายเสียหนุบหนับสร้างเสียงสยิวเรียกแรงอารมณ์ขึ้นมาได้อีกระรอก
ไม่เพียงแค่นั้นแต่มือของทั้งสองก็พากันลูบไล้กันและกันไปในส่วนไวความรู้สึกต่างๆ
ฟอนเฟ้นเนื้อของอีกฝ่ายมันมือ
“อื้อห์~ ทีนี้ก็เปียกบนเปียกแล้วนะ ทำยังไงรู้ใช่ไหม~”
“ครับ”
ชานยอลอมยิ้มตอบก่อนจะเริ่มขยับสะโพกที่ยังคงไม่ถอนออก
ซ้ำรอยลงไปไม่สนความเหนอะหนะเพราะนั่นเป็นบนเรียนต่อไป
ชานยอลต้องทำให้มันเปียกอีกครั้งโดยที่งานเดิมยังคงเปียกชื้น
ซึ่งเมื่อได้ลองขยับดูก็เรียกได้ว่าเป็นสัมผัสที่หนุ่มหนับและเชื่อมแน่นผนังนุ่มกับลำกายของเขาได้ดีเลยทีเดียว
“อื๊อออ ชานยอลอ่า~”
“บ..แบบนี้มัน..อ่าห์”
“อ๊ะ..ไปที่ห้องนอนกันนะ” แบคฮยอนเอ่ยบอกเมื่อต้องการพื้นที่มากขึ้นและอยากอยู่ในท่าที่ถนัดกับพื้นที่ที่สะดวกต่อการขยับมากกว่านี้
“ครับ”
ชานยอลยังคงว่าง่ายเช่นเดิมโดยที่แบคฮยอนก็โผเข้ากอดรัดลำคอแกร่งเอาไว้ส่วนชานยอลก็ช้อนข้อพับขาของแบคฮยอนขึ้นโดยวาดมือมาประคองสะโพกแน่น
รวบรวมแรงอุ้มพาแบคฮยอนเดินไปยังห้องนอนตามที่อีกคนต้องการ
มาถึงได้ชานยอลก็ล้มตัวลงทาบทับกับแบคฮยอนที่อุ้มไว้
“อื้อ~”
ทันทีที่หลังแบคฮยอนถึงเตียง ชานยอลก็ประกบปากลงมาหาพี่คนสวยที่อิ่มเอิบไปทั้งตัว
มือหนาอดไม่ได้จะขย้ำสะโพกที่ตนแช่กายไว้ ปากก็ดูดดึงริมฝีปากอีกคนอย่างเอร็ดอร่อย
เช่นเดียวกับแบคฮยอนที่โอบรัดลอคอของชานยอลไว้แน่น
“อื๊อ!!”
แบคฮยอนร้องในลำคอทั้งยังประกบปากอยู่กับชานยอลเนื่องจากคนข้างบนกระทุ้งกายเข้ามาหนึ่งทีแรง
เล่นเอาแบคฮยอนกระตุกเกร็งตอบรับไป บีบเนื้อเข้ารัดชานยอลจนลำกายนั้นเริ่มตื่นตัวขึ้นเรื่อยๆ
แบคฮยอนจึงช่วยอีกทางด้วยการลูบไล้สัมผัสกายชานยอลรวมไปถึงยอดอกสีเข้ม
“อื้มมม อึก!”
กระทั่งแบคฮยอนเกร็งรัดช่องทางด้านหลังของตนเองเพื่อกระตุ้นชานยอล
ชานยอลถึงกับกระตุกและฟื้นตัวขึ้นมาเต็มที่ ด้วยความไม่อยากเสียเวลาชานยอลก็เริ่มเคลื่อนตัวขยับเข้าออกทันที
“อ๊ะ อ๊ะ”
ชานยอลค่อยๆเร่งเครื่องทีละนิดและเพิ่มขึ้นเรื่อยๆจนแรงพอที่แบคฮยอนจะตัวโยน
เสียงครวญครางก็ดังระงมอยู่ข้างหูของชานยอลที่เกร็งลำตัวไว้นิ่งแล้วขยับสะโพกถี่ๆ
ส่งผลให้เกิดเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังไปทั่วห้อง
ยิ่งกว่านั้นคือเสียงจุบจับของของเหลวที่ถูกกระทบภายในช่องทางนั้น
“อ่าาาห์ ซี๊ดดดดด”
“อ๊ะๆๆ! อ..อย่างนั้นชานยอลอ่า~ อ๊า!”
แบคฮยอนร้องบอกเมื่อชานยอลกระทั้นเข้ามาถี่ๆด้วยใช้เวลาสตาร์ทเครื่องไม่นาน
ในตอนนี้ทั้งคู่แนบชิดติดกันทั้งร่าง เนื้อสัมผัสเนื้อและเสียดสีกันไปทุกส่วนยามขยับ
แบคฮยอนรู้สึกสมใจเหลือเกินกับการอยู่ใต้ร่างกำยำที่กอดเขาให้จมอกได้ทั้งยังทารุณเขาได้เสียถึงใจขนาดนี้
ชานยอลยังคงคึกหนักไม่คิดพักสะโพกของตนเอง
มีจะขยับช้าลงบ้างแต่ก็เร่งกลับขึ้นเรื่อยๆ
ใบหน้าก็ซุกไซร้ไปกับซอกคอขาวที่ตอนนี้เริ่มชื้นเหงื่อเพราะกิจกรรมใช้แรงรวมทั้งยังต้องเกร็งอยู่เรื่อยๆกับความกระสันเสียวที่โหมเข้ามา
ยิ่งต่างคนต่างเอื้อมแตะเชือกเส้นสุดท้ายที่รั้งอารมณ์แสนอึดอัดเอาไว้ได้
ความรุนแรงก็กลับมาอีกครั้ง
“อ๊า! อ๊ะๆๆ!! ฮ..ชานยอล อื๊อ!”
ชานยอลก้มลงประกบปากจูบจนเสียงของแบคฮยอนเหลือเพียงเครือในลำคอ
ท่อนกายของเขาที่เสียดสีผ่านผนังนั้นถูกรุมเร้าความอุ่นแน่นจนปวดหนึบไปเสียหมด จนยิ่งต้องขยับรัวเร็วเพื่อกระตุ้นรีดให้ความอึดอัดนั้นสูงขึ้นหมายจะสุดหลอด
ร่างกายแข็งแรงเกร็งลำตัวท่อนบนเอาไว้เพื่อให้การจูบดำเนินไปสมใจอยาก
ส่วนท่อนล่างก็ไม่อาจประวิงใดๆได้
โหมหนักมาเนิ่นนานจนท่อนกายของชานยอลเคลือบด้วยน้ำสีขุ่นหนุบหนับจากรอบก่อนของตนเอง
ยิ่งกระแทกเข้าไปก็ยิ่งได้ยินเสียงของเหลวรวมไปทั้งเสียงสะโพกแกร่งกระทบกับเนื้อนุ่มถี่รัว
“อะ!..อ่าห์!”
“อ๊ะ!!!”
ชานยอลกระแทกเข้าเต็มแรงกับปุ่มสำคัญของแบคฮยอนอีกครั้ง
ในตอนนั้นเองที่เชือกเส้นเดิมถูกกระตุกต้องการให้ขาดเต็มที่ ชานยอลขมวดคิ้วแน่นพร้อมคำรามต่ำ
เร่งกระแทกจุดเดิมจนแบคฮยอนจิกเนื้อบนแผ่นหลักของชานยอลระบายความเสียว
ชานยอลเองก็กัดฟันกรอดแทบคลั่งเมื่ออารมณ์ของเขาจะสุดทางเต็มที
มือของชานยอลทั้งสองข้างที่ค้ำยันเตียงเอาไว้ขยุ้มผ้าปูไม่ต่างจากมือของแบคฮยอนที่ขยุ้มแผ่นหลังของเขา
ต่างคนต่างครวญครางและเกร็งกำหนัด
กระทั่งชานยอลเป็นผู้ทึ้งเชือกเส้นนั้นขาดออกมาทั้งยวง
มวลอารมณ์ของทั้งสองก็ระเบิดออกพร้อมๆกัน
“อ๊าาาา!!”
“อาห์!”
ทันทีที่ทุกอย่างพ่นออกชานยอลก็ประกบปากเข้ากับแบคฮยอน
กดจูบและดูดเอาทุกอย่างที่แบคฮยอนมี
แบคฮยอนเองที่ถูกขยี้จุดด้านหลังจนทะลักอารมณ์ด้านหน้าออกมาก็ได้แต่กอดรัดชานยอลแน่นด้วยความสุขสม
นึกพึงใจจนอยากตกอยู่ใต้ร่างนี้ทั้งวันทั้งคืนไม่ห่างไปไหน
“เฮ้อ..
เฮ้อ.. ชานยอลของพี่.. เก่งมากๆเลย..เฮ้อ”
ตอนนี้ยังไม่จบ กลับไปอ่านต่อได้ที่ http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1426294&chapter=9
