NC [CHAN ABSTRACT] ; 2 - First Class

NC






        “เดี๋ยวพี่ช่วยเอง”

แบคฮยอนเลือกจะเดินหน้าทันทีเมื่อเห็นอาการน้อง มือบางดันแผ่นอกกว้างให้ถอยเข้ามาในห้องน้ำก่อนจะหันไปล็อกกลอน ชานยอลถูกกดให้นั่งลงกับชักโครกดังเดิมโดยที่ตอนนี้ขนลุกซู่ไปหมดเพียงแค่มือของแบคฮยอนสัมผัสตัว ก่อนที่แบคฮยอนจะค่อยๆคุกเข่าลงกับพื้นห้องน้ำ ส่งมือไปปลดปล่อยสิ่งที่อึดอัดอยู่ในกางเกงชานยอลออกอย่างเนิบนาบ

“..เราชื่ออะไรหรอ”

“...”

“ใจเย็นๆ ไม่ต้องเกร็งนะ”

“...”

ถึงจะพูดแบบนั้นแต่ตัวชานยอลในตอนนี้แข็งทื่อไปหมด ยิ่งกับส่วนที่โดนแบคฮยอนสัมผัสยิ่งเกร็งกำหนัด มือของแบคฮยอนค่อยๆสัมผัสกับส่วนโป่งพองหลังจากรูดซิปกางเกงลง แบคฮยอนคอยช้อนตามองชานยอลตลอดเพื่อดูอาการชานยอลและพยายามปลอบประโลม ซึ่งท่าทางตื่นๆของชานยอลก็ทำให้แบคฮยอนเริ่มจะอมยิ้มเล็กๆ

“ปล่อยตัวไปตามสบายนะ~”

เมื่อเอ่ยจบแบคฮยอนก็ค่อยๆดึงชั้นในสีเข้มลง ชานยอลกลืนน้ำลายอึกใหญ่และสติลดน้อยลงเต็มที แม้ชานยอลจะเคยช่วยตนเองบ้างแต่เขาก็ห่างหายจากมันมานานพอสมควร และสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าเขาตอนนี้มันสาหัสกว่าช่วยตนเองมากนัก แน่นอนว่าไม่ว่าแบคฮยอนจะทำอะไรชานยอลก็ทำได้แค่กัดฟันนิ่ง

ทันทีที่สิ่งใต้กางเกงเปิดเปลือยเต็มสายตา แบคฮยอนก็ต้องเบิกตาด้วยความตกใจ ขนาดที่ดูเหมือนถูกใช้งานบ่อยๆทำให้แบคฮยอนต้องเงยหน้าขึ้นมองชานยอลเล็กน้อย เพียงแต่ชานยอลตอนนี้หลับตาลงแน่นใบหน้าแดงเห่อ แบคฮยอนจึงต้องหันกลับมาสนใจสิ่งตรงหน้าและตั้งสติให้ดีว่าตอนนี้ตัวเองควรจะช่วยน้องให้เสร็จๆไป

“..เริ่มล่ะนะ”

“..อะ!”

ชานยอลหลุดเสียงร้องออกมาทันทีเมื่อมือของแบคฮยอนกระชับเข้าที่ส่วนอ่อนไหวแม้จะเพียงแผ่วเบา สัมผัสแปลกใหม่ที่ไม่ใช่จากมือตัวเองกระตุ้นอารมณ์ได้มากกว่าเดิมหลายเท่า ชานยอลเป็นอันต้องกัดฟันแน่นและส่งเสียงฮึดฮัดอยู่ในลำคอ รู้สึกเหมือนจะเป็นบ้ากับมือบางๆที่ดูช่ำชองจนเขาเสียวไปหมด

“อะ..พี่...ฮ..ฮึ่ม”

“ดีไหม?”

“..ค..ครับ”

ชานยอลตอบเมื่อนอกจากแบคฮยอนจะรูดมือไปมาแล้วยังใช้นิ้วคลึงปลายมนหนักๆจนแก่นกายของชานยอลแดงก่ำ น้ำหนืดๆก็เริ่มปริ่มออกมาเคลือบแท่งเนื้อนั้นรวมไปถึงมือทั้งสองของแบคฮยอน เป็นเวลากว่าสักพักที่แบคฮยอนทำอยู่แบบนั้น ชานยอลเองก็อารมณ์ทะยานขึ้นสูงเรื่อยๆตามความเร็วของมือบาง

แบคฮยอนจดจ้องท่อนเนื้อในมือสลับกับช้อนตามองอาการคนข้างบน สีหน้าและน้ำเสียงของชานยอลบ่งบอกถึงอารมณ์ที่ถูกพัดพาไปไกล แต่นั่นไม่ได้เกิดขึ้นกับชานยอลเพียงคนเดียว แบคฮยอนที่คุกเข่าอยู่นี้เองก็เริ่มจะหายใจแรงขึ้น ภาพเด็กชายที่เป็นน้องตนเองหลายปีกลับดูแข็งแกร่งและเร้าอารมณ์ได้ไม่ต่างจากผู้ใหญ่ ลำคอแกร่งที่ขยับกลืนน้ำลาย เม็ดเหงื่อที่ผุดพรายตามตัว หรือจะเส้นเลือดตามร่างกายที่เด่นชัดยามเกร็ง

“อะ! พ..พี่ครับ..อึก”

“อื้ม~”

หลังจากแบคฮยอนสิ่งที่ตนรูดรั้งในมืออยู่นานก็เริ่มจะมีความต้องการส่วนตัว แท่งเนื้อน่าลิ้มลองตรงหน้าส่งผลให้แบคฮยอนเลื่อนหน้าเข้าไปหาเนื้อร้อนๆ ก่อนจะเผยอปากดูดปลายมนเข้าอย่างจังจนชานยอลสะดุ้งตัว มากไปกว่านั้นแบคฮยอนยังหลับตาลงและครางในลำคอเพื่อรับรสชาติอย่างลึกซึ้ง จากที่ตั้งใจว่าจะแค่ช่วยน้องเล็กๆน้อยๆ รับผิดชอบแทนสองคนที่ทำเรื่องไว้ กลับกลายเป็นว่าแบคฮยอนเองก็เริ่มจะมีอารมณ์กับน้องบ้างเช่นกัน

สวบ

“อา.. อ่า.. ฮ..ฮื้มมม”

ริมฝีปากบางอ้ารับเอาแท่งเนื้อนั้นไว้ เริ่มจากส่วนปลายขยับเข้าไปลึกมากขึ้นก่อนจะรูดรั้งออก ชานยอลเป็นอันต้องจิกเล็บลงกับหน้าขาตนเอง จากมือบางที่ก็แสนเสียวอยู่แล้วกลายเป็นสัมผัสอุ่นๆจากโพรงปากที่ครอบคลุมแก่นกายเข้าเอาไว้หมดแบบนี้ ชานยอลรู้สึกเหมือนสิ่งที่อัดอั้นกำลังจะทะลักออกมาในไม่ช้า พร้อมๆไปกับเสียงทุ้มต่ำที่ระบายความรู้สึกทั้งหมด

“อื้อ.. อื้อ..”

“พ..อึก..พี่ครับ..อือห์”

แบคฮยอนลืมตาขึ้นมาช้อนมองชานยอลอีกครั้ง แล้วก็สบเข้ากับดวงตาหรี่ปรือและเคลือบไปด้วยน้ำแห่งอารมณ์ หน้าอกของชานยอลกระเพื่อมแรงเพราะหอบหายใจ แบคฮยอนยิ้มชอบใจกับปฏิกิริยานั้นโดยที่ใบหน้าหวานแดงระเรื่อเพราะแรงอารมณ์รวมทั้งรสชาติดิบของเนื้อร้อนในปาก ยิ่งเห็นว่าชานยอลใกล้ถึงที่หมายแบคฮยอนก็ยิ่งเร่งริมฝีปากให้ขยับเร็วขึ้น เอียงใบหน้าเปลี่ยนองศาบ้างเพื่อให้ลิ้นสัมผัสไปทั่วๆ

“อะ..ฮ..ผม..ซี๊ดด ไม่..”

“อึก..อื้อๆ..อื้อ”

“ไม่ไหว..อะ..อัก!!”

ในที่สุดชานยอลก็ปลดปล่อยออกมาในขณะที่แบคฮยอนยังคงขยับใบหน้าเข้าออกเพียงแต่ช้าลง เมื่อรู้สึกถึงของเหลวภายในปากแบคฮยอนก็กระชับริมฝีปากให้แน่นขึ้น ดูดของเหลวทั้งหมดให้ออกมาจากแก่นกายที่กำลังกระตุก เมื่อทุกหยาดหยดท่วมอยู่ในปากแบคฮยอนก็ค่อยๆกลืนมันโดยที่หลับตาลงพริ้มรับรสชาติคาวๆของชานยอลลงคอ

“ฮ..เฮ้อ..เฮ้อ..”

จ๊วบ!

“อึก!”

แบคฮยอนดูดรั้งแรงๆเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะผละหน้าออกมา เห็นว่าน้องก็หอบหายใจเช่นเดียวกับตนเอง เพียงแต่แบคฮยอนยังไม่หมดอารมณ์วาบหวามในใจ มองชานยอลที่แหงนหน้าพิงศีรษะกับกำแพงห้องน้ำก็รู้สึกว่าภาพนี้ช่างกระตุ้นอารมณ์ แม้อายุจริงของชานยอลจะเด็กกว่าเกือบสิบปีแต่ร่างกายและความเซ็กซี่นั้นมีมากพอจะกระตุ้นแบคฮยอนให้อยากได้

“อะ..พ..พี่ครับ”

ชานยอลสะดุ้งอีกครั้งแม้จะยังเหนื่อยอยู่ นั่นเพราะจู่ๆแบคฮยอนก็ขยับตัวขึ้นมายืนโดยโน้มตัวมาใกล้ ใบหน้าหวานยื่นเข้ามาหาชานยอลโดยที่มือบางข้างหนึ่งวางไว้บนไหล่แน่น อีกข้างยกขึ้นใช้นิ้วเรียวไล้ตั้งแต่หางคิ้วของชานยอลลดต่ำลงไปช้าๆจนถึงลำคอ

“บอกชื่อพี่ได้รึยัง..หืม~”

“อ..ชานยอล..ครับ”

ชานยอลกลืนน้ำลายอีกครั้งเมื่อแบคฮยอนในตอนนี้ส่งสายตายั่วเย้ากันเต็มที่ มือไม้ก็เริ่มจะสัมผัสกายเขามากขึ้น แต่ที่ชานยอลสนใจที่สุดคงเป็นริมฝีปากอิ่มที่แบคฮยอนกัดเอาไว้เบาๆ สายตาของชานยอลจ้องมองมันคล้ายกับหลงไปในเล่ห์กลที่แบคฮยอนร่าย แบคฮยอนที่รู้จักวิธีสนุกกับอารมณ์ของตนเองดีจึงค่อยๆแทรกตัวลงนั่งบนตักของชานยอล กัดปากยั่วแล้วเผยอออกใกล้ๆกับปากของอีกคน

“ชานยอลอ่า..”

“อึก..” ชานยอลกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ละสายตาออกจากปากจิ้มลิ้มนั้นไม่ได้ ร่างกายก็ขนลุกซู่อีกครั้งจากมือบางที่ไล้ไปมาอยู่ที่แผ่นอกของตนเอง ส่วนแบคฮยอนก็ค่อยๆเคลื่อนหน้าไปใกล้ใบหูของชานยอล

“..ช่วยพี่บ้างสิ”

เสียงกระซิบเบาๆจั๊กจี้หูทำเอาชานยอลลุกฮือขึ้นมาอีกครั้ง แบคฮยอนก็ยิ่งตอกย้ำไปด้วยการแลบเลียติ่งหูนิ่มของชานยอลก่อนจะดูดมันเบาๆ เมื่อสัมผัสได้ถึงแรงสั่นของชานยอลที่บ่งบอกคลื่นอารมณ์ลูกใหม่ แบคฮยอนก็จัดการส่งฝ่ามือไปเบนหน้าของชานยอลให้หันมาหา และไม่รอช้าที่จะประกบปากลงไปโดยที่แว่นสวยไม่เป็นอุปสรรค

“อื้ม~!”

ชานยอลหลับตาแน่นจนไปถึงขมวดคิ้ว ปากของตนเองถูกแบคฮยอนดูดดึงและกระตุ้นสัญชาตญาณให้ต้องตอบโต้โดยการดูดกลับ แลกกันเชยชิมรสชาติในแบบที่ชานยอลไม่เคยลิ้มลอง จูบแรกในชีวิตน่าตื่นเต้นและมอมเมากว่าที่คิด ไหนจะมือเรียวที่เลื่อนมาจับให้มือของชานยอลวางลงที่เอวบาง อีกข้างก็วางลงบนหน้าขาเล็ก

“อ๊ะ~”

ชานยอลเริ่มจะสัมผัสแบคฮยอนตามที่อีกคนเชื้อเชิญ มือหนาที่วางอยู่ที่เอวคอดค่อยๆไล้ไปยังแผ่นหลังจนไปถึงเอวอีกข้าง โอบเอารอบทั้งเอวของแบคฮยอนด้วยแขนข้างเดียวก่อนจะดึงรั้งให้แบคฮยอนใกล้ชิดกันมากขึ้น ริมฝีปากก็ยังคงประกบชิดกันไม่ห่าง ส่วนมืออีกข้างของชานยอลก็ขยำอยู่ที่ต้นขาของแบคฮยอน

ริมฝีปากของทั้งคู่ดูดซับกันและกันอยู่นาน กระทั่งแบคฮยอนผละออกมาไล้ริมฝีปากไปตามลำคอแกร่ง ชานยอลทำได้แค่เพียงแหงนหน้าขึ้นและหลับตาแน่น แต่ทำได้ไม่นานก็ต้องก้มหน้าลงมามองคนบนตัก เพราะแบคฮยอนละตัวออกไปเล็กน้อยก่อนจะถอดกางเกงของตนเองทั้งสองชั้นออก เปิดเผยเรียวขาขาวกับส่วนสำคัญที่อัดแน่นด้วยอารมณ์เช่นชานยอลเมื่อครู่

“บอกพี่ทีว่าเราเคย..”

“ผ..ผมพึ่ง 15..”

“หืม~ นายไม่เด็กเหมือนอายุเลยนะ”

แบคฮยอนส่งเสียงแปลกใจเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ชะงักการกระทำแต่อย่างใด กางเกงของแบคฮยอนถูกทิ้งกองไว้บนพื้นห้องน้ำ ร่างเล็กกลับไปนั่งลงบนตักของชานยอลอีกครั้งอย่างแนบชิดกัน โดยครั้งนี้แบคฮยอนส่งมือไปคว้าส่วนที่อ่อนตัวไปก่อนหน้าของชานยอลไว้อีกครั้ง ก่อนจะเริ่มรูดรั้งมันปลุกอารมณ์ของชานยอลให้กลับมาอย่างสมบูรณ์แบบ

“ฮ่ะๆ~ ลองดูสิ..”

ชานยอลเก้ๆกังๆไม่แน่ใจว่าควรทำอะไรต่อไปแต่สายตาหลังแว่นสวยนั้นก็ก้มมองอยู่ที่ต้นขาขาวของแบคฮยอน ไล่ไปจนถึงส่วนกลางลำตัวของแบคฮยอนที่กำลังรอการกระตุ้นให้ได้ปลดปล่อย แบคฮยอนจึงเลื่อนใบหน้าไปกระซิบข้างหูของชานยอลเบาๆเช่นเดิม

มือของชานยอลทั้งสองค่อยๆวางลงบนต้นขาของแบคฮยอนตามคำกระซิบบอก เมื่อได้สัมผัสโดยตรงก็พบว่ามันเนียนนุ่มมากเหลือเกิน ยิ่งลูบไล้ไล่ขึ้นไปเรื่อยๆจนถึงหน้าท้องแบนราบ สองมือใหญ่ของชานยอลก็แทบจะกอบกุมเอาเอวบางไว้ได้หมด จนเห็นได้ชัดว่าสัดส่วนในร่างกายของแบคฮยอนเย้ายวนเขาได้อย่างสมบูรณ์แบบ

“อ..อื้ออ~”

เสียงร้องหวานในลำคอดังขึ้นเมื่อชานยอลค่อยๆย้ายมือข้างหนึ่งลงมายังส่วนอ่อนไหวเล็ก แม้ชานยอลจะยังไม่เป็นและกล้าๆกลัวๆอยู่ไม่น้อย แต่ในเวลานี้ความอยากรู้อยากลองตามวัยก็แทรกเข้ามาได้ในทุกๆความคิด นอกเหนือจากนั้นคงเป็นอารมณ์วาบหวามที่ก่อตัวขึ้นตั้งแต่สายตาของชานยอลจดจ้องไปที่ร่างกายชื้นน้ำของแบคฮยอน

ในตอนนี้มือของทั้งสองเริ่มจะช่วยเหลือกันและกัน รูดรั้งขึ้นลงสร้างเสียงร้องครางของแต่ละคนให้ได้ยิน ใบหน้าของทั้งคู่คลอเคลียกันไปมาจนอดไม่ได้ที่จะบดจูบอีกฝ่าย ชานยอลที่แม้ไม่เคยเลยในเรื่องแบบนี้แต่ก็เดินตามเส้นทางที่แบคฮยอนนำพาได้อย่างดีเยี่ยม จนเป็นอีกครั้งที่แบคฮยอนฉุดเอาอารมณ์ดิบเขาออกมาในจังหวะที่มือของแบคฮยอนเร่งความเร็ว

“อ..อึก อื้มมมม”

“อ๊ะ..ช..ชานยอลอ่า~ พี่ไม่ไหวแล้ว..”

“ฮ..!?”

ชานยอลตกใจในทันทีเมื่อแบคฮยอนหยุดชะงักการขยับมือแต่เปลี่ยนเป็นจับมันไว้แน่น ก่อนจะยกสะโพกขึ้นแล้วย้ายมากดทับลงที่แก่นกายของเขา มือบางข้างหนึ่งก็ประคองตัวเองด้วยการจิกลงที่ไหล่แน่นของชานยอล ค่อยๆทิ้งตัวลงมาหลังจากจ่อปลายมนไว้ที่ช่องทางอุ่น

“อัก! พ..พี่ครับ!”

“อื้อ!”

แบคฮยอนหลับตาปี๋เมื่อเนื้อร้อนค่อยๆจมเข้ามาในกายของตน ขนาดของมันทำเอาแบคฮยอนปวดไปหมดแต่ก็ยิ่งโหยหา ส่วนชานยอลในตอนนี้เกร็งตัวไปหมดจนเส้นเลือดขึ้น สองแขนโอบรัดเอวของแบคฮยอนไว้ ใบหน้าบิดเบี้ยวอย่างทรมานกับสัมผัสอุ่นๆที่บีบรัดส่วนอ่อนไหวตนเองเอาไว้ มันค่อยๆครอบคลุมตั้งแต่ปลายลงมากระทั่งสุดโคน จากแค่มือเปล่า โพรงปาก กลับกลายมาเป็นผนังเนื้อแน่นที่ทำเอาชานยอลอยากจะเสร็จในทันที

“ฮะ!..อ๊ะ! มัน..”

“ซี๊ดดด..ฮึ่มม..อะ”

ทั้งสองนิ่งค้างกันอยู่แบบนั้นหลายนาที แม้เพียงอยู่เฉยๆแต่กลับรุ่มร้อนไปหมดทั้งกาย สติของทั้งสองพล่าเลือน ทุกความรู้สึกนึกคิดถูกกลบทับด้วยอารมณ์กำหนัด คล้ายกับว่าทั้งสองถึงที่หมายเรียบร้อยเพียงแค่ได้เชื่อมกายติดกัน ก่อนจะต้องสติฟุ้งซ่านกันยิ่งกว่าเดิมเมื่อแบคฮยอนโอบรัดคอแกร่งของชานยอลไว้เพื่อขยับสะโพก

“อ๊า! อึก..อ๊ะ อ๊า”

“ฮ..อึก!”

ชานยอลคล้ายกับลืมวิธีการหายใจจนกลั้นมันไปสักพักเมื่อแบคฮยอนเป็นฝ่ายขยับสะโพกเข้าออกอยู่บนตักของตน เสียงร้องสยิวก็ดังขึ้นอยู่ที่ข้างใบหูในแบบที่เจ้าของเสียงไม่คิดกลั้น ในตัวของชานยอลตอนนี้อุณหภูมิพุ่งสูงเช่นเดียวกับอารมณ์ แบคฮยอนทำให้เขาอยากจะระบายทุกสิ่งออกไปแต่เขาก็ยังทำได้แค่นั่งกอดรัดเอวบางเอาไว้ แหงนใบหน้ารับความรู้สึกด้านล่างตอนนี้ทั้งหมด อยากจะคลั่งเหลือเกินกับทุกๆการขยับของสะโพกแน่นนี้

“ชานยอลอ่า..อ๊ะ! ชานยอลอ่า ฮึก”

“อะ..อ่าห์ อ่าห์”

“ร..อื๊อ! รู้สึกดี..ซี๊ดดด ม..มาก อื้มม”

แบคฮยอนร้องบอกแทบไม่เป็นประโยค สิ่งที่อัดแน่นอยู่ภายในกายตนตอนนี้ทำเอาสมองแบคฮยอนขาวโพลน ชานยอลเวลานี้ทำเอาแบคฮยอนลืมไปแล้วว่าตนพึ่งเจอกับน้องครั้งแรก แถมยังอยู่ในสถานะศิษย์และครู มากกว่านั้นคงลืมไปแล้วว่าที่นี่คือห้องน้ำของโรงเรียนและเป็นบ้านของคนอื่น แต่ไม่ว่าความถูกต้องจะอยู่ที่ไหน แบคฮยอนก็ขอเลือกที่จะเมินเฉยต่อมัน ตอนนี้สิ่งที่สนใจมีเพียงแต่ร่างกายที่โหยหาสิ่งเติมเต็มและการปลดปล่อย

“ผม..ม..อึก!..ไม่ไหวแล้ว!”

“อ๊า!?”

แบคฮยอนสะดุ้งตัวในทันทีเมื่อชานยอลเลื่อนสองมือมาคว้าหมับเข้าที่สะโพกของตนอย่างรุนแรงก่อนจะกดให้สะโพกนั้นแนบชิดจนไม่เหลือช่องว่าง จังหวะที่ถูกเคลื่อนตัวเนื้อร้อนในกายแบคฮยอนก็สัมผัสเข้ากับจุดกระสันของแบคฮยอนอย่างไม่เบาแรง ทว่าชานยอลก็ปลดปล่อยทันทีหลังจากนั้น

น้ำแห่งอารมณ์จำนวนไม่น้อยท่วมท้นอยู่ภายในแบคฮยอนจนเหนอะหนะไปหมด แบคฮยอนที่ยังไม่ได้ปลดปล่อยบ้างจึงรีบจัดการให้ตนได้สำเร็จสุข คว้ามือของชานยอลมากอบกุมไว้ที่ส่วนอ่อนไหวด้านหน้าของตนโดยจับให้ชานยอลชักรูดมันเร็วๆ ส่วนตนเองก็รีบขยับสะโพกก่อนที่แก่นกายของชานยอลจะอ่อนตัวลง

“อ๊ะๆๆ! เร็วอีก”

ชานยอลให้ความร่วมมือไม่น้อยในการขยับมือช่วยเหลืออีกคน พยายามกัดฟันกับความรู้สึกสูงสุดที่ยังไม่จบสิ้นหลังปลดปล่อยรอบที่สอง แบคฮยอนยังขยับสะโพกเร็วๆทั้งที่เขาพึ่งเสร็จใหม่ๆ เสียงครางหวานก็ร้องระรัวเมื่อปลายทางใกล้มาถึง แบคฮยอนกดสะโพกตัวเองให้แก่นกายของชานยอลสัมผัสกับจุดกระสันของตนเองย้ำๆ บวกกับฝ่ามือหนาที่กระชับแน่นและขยับถี่ จนในที่สุดแบคฮยอนก็ถึงปลายทาง..

“อ๊า!!”

.

.

.










ตอนนี้จบแล้ว กลับไปเม้นต์ได้ที่ http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1426294&chapter=3 จ้า