วันพฤหัสบดีที่ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559

NC [CHAN ABSTRACT] ; 5 - Canny Dog

         NC






        “เมื่อเย็นเรายังกินไอติมกันไม่เสร็จเลย..

งั้นกินต่อนะครับ

อื้อออ~”

แล้วปากของทั้งคู่ก็บดเข้าหากันอย่างไม่เบาแรง แขนแกร่งโอบรัดเอาเอวบางเข้ามาแนบตัวส่วนมืออีกข้างก็กระชับอยู่ที่สะโพกแน่น แบคฮยอนเองก็คล้องสองแขนเข้ากับลำคอของชานยอล เหนี่ยวรั้งให้คนตัวสูงโน้มตัวลงมาโดยที่ตนไม่ต้องเขย่ง

เสียงจุบจับของสองริมฝีปากดังขึ้นท่ามกลางห้องเงียบและเป็นเสียงที่สะกิดอารมณ์กันไม่น้อย ด้วยเพราะชานยอลต้องโน้มตัวลงต่ำทำให้การจูบไม่สะดวกสบายนัก ชานยอลจึงจับสะโพกของแบคฮยอนยกขึ้นนั่งบนโต๊ะหนังสือ

อื้มม..ว..แว่น

แบคฮยอนเอ่ยบอกถึงแว่นที่ตนพึ่งถอดวางไว้บนโต๊ะและมันอาจตกหล่นได้เพราะกิจกรรมนี้ ชานยอลจึงเอื้อมมือไปหยอบแว่นก่อนจะพับเก็บมันให้เรียบร้อยแล้ววางไว้ในสุดของโต๊ะ โดยที่ตลอดเวลาไม่ละปากออกจากแบคฮยอนเลย

ฮะ..อื้อ~”

ถอดกางเกงหน่อยนะครับ

ชานยอลส่งมือไปปลดกระดุมและรูดซิปให้แบคฮยอนเรียบร้อยก่อนจะรูดดึงมันออกจากเรียวขาขาว ซึ่งแบคฮยอนก็ให้ความร่วมมือด้วยการยกสะโพกขึ้น ชานยอลโยนกางเกงนั้นทิ้งไปแล้วกลับมานัวเนียกับคนตัวเล็กอีกครั้ง

ขาเปลือยเปล่าของแบคฮยอนก็เกี่ยวรั้งเอวสอบเข้ามาแนบสนิทกัน โดยที่ปากก็ส่งเรียวลิ้นไปพัวพันกับชานยอล แลกเปลี่ยนน้ำหวานรวมทั้งดูดดื่มกันและกันอย่างมัวเมา ไม่มีช่วงให้ใครได้พักทั้งสิ้น

อ๊ะ!

และตอนนั้นเองที่แบคฮยอนถูกฝ่ามือหนาสัมผัสผิวกายภายใต้ฮู้ดสีเทา ซึ่งจุดที่โดนจู่โจมก็เป็นตุ่มไตบนแผ่นอกบาง มันถูกเคล้นคลึงไม่เบามือไปพร้อมกับที่ลำคอขาวถูกดูดจูบ เรียกขนอ่อนทั้งร่างของแบคฮยอนให้ลุกชันขึ้น

อ..ฮื้อ..เราถอดเสื้อบ้างเลย

อื้มห์..ครับ

ชานยอลที่ว่าง่ายก็ผละออกไปถอดเสื้อเบสบอลนั้นทิ้งตามด้วยเสื้อยืด ทันทีที่ท่อนบนของชานยอลเปลือยเปล่าแบคฮยอนก็ลุกออกจากโต๊ะหนังสือเพื่อกระโจนเข้าหาชานยอล ผลักให้พากันล้มนอนลงบนเตียงกว้างและแลกริมฝีปากกันอีกครั้ง

คราวนี้ชานยอลต้องอยู่บนบ้างแล้วนา~ อื้ออ”

“ครับ~”

ชานยอลเองก็มีความเก็บกดที่ได้แต่อยู่ข้างล่างมาตลอดเพราะพื้นที่คับแคบของห้องน้ำที่โรงเรียน ในวันนี้ที่มีพื้นที่ใช้สอยไม่จำกัดแล้ว ชานยอลจึงได้โอกาสพลิกตัวขึ้นคร่อมแบคฮยอนหมายจะเป็นผู้ดำเนินกิจกรรมนี้บ้าง ก่อนจะก้มลงซุกไซร้ซอกคอของแบคฮยอนโดยที่แบคฮยอนเองก็กอดรั้งแผ่นหลังกว้างลงมา

อื๊อ.. พี่..อ..อยากทำอย่างนี้ตั้งแต่เจอชานยอลเมื่อเช้าเลย..อ๊ะ..

อืมห์.. ผมก็เหมือนกันครับ

ภาพที่น่าหลงใหลของกันและกันตั้งแต่แรกเจอในวันนี้ต่างเก็บมาระบายอารมณ์ใส่กันด้วยความอยากต้องการ สองกายแนบชิดพร้อมสัมผัสส่วนต่างๆของอีกฝ่ายเรียกเสียงร้องสยิวให้ดังขึ้นระงมห้องนอนของชานยอล

แบคฮยอนในตอนนี้ถูกชานยอลถกเสื้อฮู้ดขึ้นจนชิดคาง ก่อนที่แผ่นอกขาวเนียนจะถูกฉกจูบจนเป็นรอยสีกุหลาบ ไล่ไปทั่วกระทั่งชานยอลมาหยุดยังยอดอกสีหวานที่ตนเองชื่นชอบ เรียวลิ้นร้อนสัมผัสมันให้แบคฮยอนแหงนหน้าขึ้นพร้อมทั้งสอดฝ่ามือบางขยุ้มกลุ่มผมของชานยอล สองขาก็หนีบเข้าหาลำตัวหนาที่อยู่ระหว่างกลาง

ซี๊ดดด~ ชานยอลอ่า~”

หลังจากผ่านกิจกรรมเช่นนี้มาหลายครั้ง แม้จะยังพอนับได้แต่ก็ต้องยอมรับว่าชานยอลพัฒนาขึ้นมาไม่น้อยสำหรับการใช้ริมฝีปาก ไม่ว่าจะจูบ จะดูด หรือจะทำอย่างอื่น มันอาจไม่มีเทคนิคพิเศษอะไร แต่ความซื่อตรงต่อความกระหายของชานยอลนั้นสร้างสัมผัสดิบได้จั๊กจี้ใจแบคฮยอนเหลือเกิน

จ๊วบ!

อ๊ะ!

ปากของชานยอลดูดเอาตุ่มไตนั้นเสียงดังเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะเลื่อนต่ำลงมา จุดมุ่งหมายต่อไปคือสิ่งที่อยู่ใต้ชั้นในตัวจิ๋ว ซึ่งก็ทำให้แบคฮยอนร้องเสียงหลงอีกครั้งเมื่อชานยอลถอดมันออกก่อนจะลงมือโลมเลียไอติมแท่งเล็ก พร้อมๆกับที่มือหนาลูบไล้ซอกขาขาว

อ๊ะๆ! อ..อื๊อ!

โพรงปากของชานยอลชักขึ้นลงไปตามที่จำได้ว่าแบคฮยอนเคยทำให้แบบไหน ซึ่งเสียงร้องที่ได้ยินจากแบคฮยอนก็ช่วยยืนยันว่าชานยอลมาถูกทาง ลิ้นของชานยอลกับริมฝีปากจึงช่วยกันบีบเค้นความรู้สึกของแบคฮยอนให้มารวมตัวกันอยู่กลางลำกาย

แบคฮยอนเกร็งปลายเท้าจิกเล็บลงกับเตียงนอนเพราะถูกชานยอลปรนเปรอให้ และแล้วชานยอลก็อึดอัดจนไม่อาจรอไปได้นานกว่านี้ จึงจัดการปลดเปลื้องกางเกงออกไปจนหมดก่อนจะแทรกตัวกลางหว่างขาขาว จ้องมองช่องทางรักนั้นไล่ขึ้นไปยังร่างกายบาง ขึ้นไปถึงแผ่นอกที่ชูชันด้วยสองตุ่มไตชื้นน้ำ ไหนจะลำคอสีกุหลาบและริมฝีปากสีชมพู จนกระทั่งดวงตาเคลือบน้ำวาววับ

มองแบบนี้หมายความว่าไงหืม~”

พี่แบคเซ็กซี่จังครับ..ชานยอลก้มตัวลงมาพูดเสียงเบาใกล้ๆใบหูนิ่มก่อนจะดูดจูบตั้งแต่ใบหูนั้นจนมาถึงริมฝีปากนุ่ม

ชานยอลก็เหมือนกันนั่นแหละ

แบคฮยอนไม่เพียงแค่เอ่ยบอกแต่ยังสัมผัสส่วนที่เซ็กซี่ไม่แพ้กัน มีบางลูบไล้ตั้งแต่ลำคอของชานยอลลงมายังแผ่นอกแน่นไปจนถึงหน้าท้องที่มีกล้ามเนื้อไม่มากไม่น้อยให้เห็นเป็นมัด ลงไปอีกบริเวณไรขนจางๆอย่างเด็กกำลังโตที่ขึ้นใต้สะดือไปจนถึงโคนของสิ่งที่เซ็กซี่ที่สุดสำหรับแบคฮยอน

อะ! ..อื้มห์

 ชานยอลถึงกับสะดุ้งเมื่อแบคฮยอนคว้าหมับแบบไม่ออมแรงแล้วรูดรั้งไปตามความยาวทันที มันทำให้ชานยอลหลับตากลืนน้ำลายก่อนจะก้มหน้าซุกซอกคอเนียน ปล่อยให้แบคฮยอนชักรูดอยู่อย่างนั้นเป็นการเตรียมพร้อมจนอารมณ์ทั้งมวลอัดแน่นจนไม่รู้จะแน่นอย่างไร แบคฮยอนก็ยั่วเย้าไปด้วยอีกทางด้วยการส่งลิ้นเล็กไปแลบเลียใบหูของชานยอลบ้าง

ฮ..ม..ไม่ไหวแล้วครับพี่แบค

อื้มม~ ถ้างั้น..

แบคฮยอนพูดเพียงเท่านั้นแล้วเลื่อนสะโพกขึ้นมาให้ปลายมนของแท่งเนื้อในมือจรดกับช่องทางของตนเอง ซึ่งเมื่อชานยอลสัมผัสได้ถึงปากทางนุ่มก็จัดการกดร่างของตนเข้าไปอย่างใจร้อน พรวดพราดเข้าไปจนแบคฮยอนผวาตัวกอดชานยอลเอาไว้ ส่งเสียงร้องเมื่อถูกเติมเต็มภายใน

อ๊ะ! ฮ..ชานยอล! อื๊อ!

อึกห์ ..อะ ผม..

ทั้งคู่ได้แต่หลับตาดื่มด่ำกับสัมผัสแปลกใหม่ การเปลี่ยนคนควบคุมทำให้ความตื่นเต้นพุ่งพล่านอยู่ในอกทั้งสองไม่น้อย ที่สำคัญคงเป็นรสชาติของการนอนแนบเนื้อกันเช่นนี้ การขยับอะไรต่างๆก็สะดวกมากขึ้น เพียงแต่ชานยอลที่ไม่เคยเป็นผู้ขยับมาก่อนยังไม่แน่ใจนักว่าควรทำอย่างไรต่อ ในตอนนี้จึงยังคงแช่กายเอาไว้นิ่งๆ

อื้ม..ลอง..ขยับดูนะ..

ค..ครับ..

อ๊ะ!

ซ..ซี๊ดดด

ชานยอลส่งเสียงซีดปากทันทีเมื่อเขาลองขยับสะโพกดู กดดันให้แก่นกายดุนลึกเข้าไปในผนังอุ่นนั้นก่อนจะถอยออกมาเล็กน้อย ยามที่แก่นกายของชานยอลถูกบีบรัดสร้างความฝืดให้กับการขยับ เลือดในตัวของชานยอลนั้นพลุ่งพล่านจนเหมือนมีกระแสไฟฟ้าแล่นตั้งแต่ปลายเส้นผมจนถึงปลายเท้า ชานยอลได้เข้าใจรสชาติของการควบคุมอย่างถ่องแท้แล้วว่ามันถึงใจแค่ไหน

อ..อ๊ะ! อยากจะ..อื๊อ ขยับยังไงก็ได้เลยนะ..

อื่มม ครับ

อะ..แค่อย่าหยุดก็พอ

เมื่อได้รับคำอนุญาตชานยอลก็สนุกสนานเหมือนได้ของเล่นใหม่ สะโพกแกร่งเริ่มจากจังหวะธรรมดาเนิบนาบโดยยังแอบกล้าๆเกร็งๆอยู่เล็กน้อย กระทั่งได้ยินเสียงครางของแบคฮยอนเป็นแรงใจก็ค่อยๆขยับมากขึ้น สัมผัสที่แบคฮยอนต้องการก็ค่อยๆกระทบกับประตูอารมณ์

ฮ..อย่างนั้น..อ๊ะๆๆ! อื๊อ! ช..ชานยอล อ๊า!

ซี๊ดด..ด..ดด พี่แบคครับบ อึกห์~”

ชานยอลในตอนนี้ยังคงคร่อมกอดแบคฮยอนไว้และซุกไซร้ใบหน้าไม่ห่างจากลำคอขาว เอวก็เริ่มควบถี่อย่างเด็กเห่อของเล่นจนสองขาเรียวของแบคฮยอนไม่ติดพื้นเตียง โยกไปตามแรงกระทั้นที่ชานยอลส่งมาถี่ๆ แบะด้วยจังหวะที่เริ่มเร็วแรงขึ้นก็นำพาแบคฮยอนมาจนถึงจุดที่แสนรัญจวนได้ สองมือก็กดจิกลงบนแผ่นหลังของชานยอล

“ฮะ! อ๊าๆๆ! ก..เก่งมาก! อ๊ะ! อ๊ะ! ชานยอลของพี่~

“พ..อึก..พ..พี่แบคครับ อะ อ่าห์”

“อื๊อ! ! อ๊ะๆๆ!! ฮ..อ๊า!!!

แบคฮยอนร้องเสียงสูงเมื่อสิ่งที่บุกรุกภายในกายของตนตอนนี้ทิ่มแทงเฉียดผ่านจุดสยิว ความต้องการของแบคฮยอนพุ่งขึ้นสูงอีกจนต้องเคลื่อนเอวตอบชานยอล ใบหน้าหวานหันไปหาชานยอลที่ซบอยู่กับไหล่ ก่อนจะเรียกร้องเอาจูบจนชานยอลต้องประกบปากเข้าหาแรงๆ ปัดป่ายลิ้นไปทั่วโพรงปากหวานโดยที่แบคฮยอนก็ยอมเต็มที่

เอวของชานยอลไม่ล้าง่ายๆและยังคงควบกระชั้น พยายามตามหาจุดที่ทำให้แบคฮยอนร้องเสียงหลงให้เจอซึ่งก็ทำได้เพียงเฉียด แต่เพราะการเฉียดไปเฉียดมานั้นมันยิ่งกระตุกให้ความรู้สึกของแบคฮยอนให้พุ่งขึ้นใกล้ถึงที่หมายเข้ามาทุกที

อ๊ะ อะ..

ทว่าแบคฮยอนก็ต้องชะงัก เมื่อจู่ๆชานยอลก็ยันตัวลุกขึ้นทั้งที่จังหวะกำลังถี่รัว เพราะการหยุดไปนั้นมันทำให้แบคฮยอนปรือตาขึ้นมองชานยอล แล้วก็พบว่าชานยอลยันตัวขึ้นไปนั่งคุกเข่าโดยที่ยังคงเชื่อมกายติดกันไว้ สองมือแกร่งก็อ้าเรียวขาออกให้กว้างขึ้นก่อนจะย้ายมือมาจับสะโพกของแบคฮยอนไว้แน่น

อ๊า! อ๊า! อ๊ะ!! ชานยอล! อื๊อๆๆ!

ซี๊ดดด ฮึ่มมม

 จากที่กำลังอึดอัดที่จังหวะสะดุดไปชั่วครู่แบคฮยอนก็กลายเป็นหวีดร้องเสียงกระเส่าตามแรงกระแทกของชานยอล เมื่อได้เปลี่ยนท่าให้ถนัดถนี่ขึ้นชานยอลก็ไม่ใส่ไม่ยั้งเพื่อจุดสูงสุดของอารมณ์ที่รออยู่ไม่ไกล เพราะไม่ใช่การควบที่ทำได้ไม่เร็วเท่าการซอยสะโพกเข้าออก ตอนนี้ส่วนที่เสียดสีกันของทั้งคู่จึงเสียวแปร๊บปร๊าบไปหมด

อ๊ะๆๆ!! พี่! อึก! ช..ชาน..ยอล!

แบคฮยอนจิกเท้าลงกับเตียงทันทีเมื่อปลายท่อนเนื้อแข็งกระแทกโดนปุ่มกระสันภายใน หลังจากที่มันครูดผ่านไปมาให้เสียวว๊าบหลายครั้ง ครั้งนี้ก็กระแทกเข้าเต็มๆให้ชานยอลที่พบมันย้ำลงที่เดิมอีก ซ้ำหลายๆครั้งจนแบคฮยอนเอวไม่ติดกับเตียง เสียวไปทั้งร่างจนไม่รู้จะวางมือไว้ที่ใด คว้าเอาหมอนและผ้าปูที่นอนได้ก็ขยำมันอย่างไม่กลัวขาด

อื๊อ!!! ฮะ! จ..จะถึงแล้ว! อ้ะ!

อ่าาาาห์ อีกนิดครับ อะ ซี๊ดดด อีกนิด

ชานยอลร้องขอเมื่อต้องการสัมผัสจุดๆนี้อีกสักนิด ผนังแน่นที่กระชับรัดเขาตุบๆมันทำให้เขาสมองโล่งโจ้งไม่อยากคิดอะไรอีกนอกจากเสพสุขตรงนี้ให้สำลักออกมาให้ได้ ไม่นานนักชานยอลก็กระแทกกระทั้นจนแบคฮยอนตัวโยน ก่อนจะหลับตาแน่นกัดฟันกรอดยามความรู้สึกดีดตัวจากก้นเหวขึ้นมาจนทะลักสู่อากาศ

อั้กก!

อ๊าา!!






ตอนนี้ยังไม่จบ กลับไปอ่านต่อได้ที่ http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1426294&chapter=6 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น